اجرای حدود شرعی چرا؟!!! 9

ج- قصاص ( تلافی یا انتقام )

قصاص یعنی از مجرم به قدر جنایت انتقام گرفتن.جان در برابر جان، چشم در مقابل چشم، و بینی در ازای بینی و دندان به جای دندان.قصاص حکمی عادلانه و جزایی برابر و هم مثل، برای جرم است.جان مجرم عزیز تر از جان کسی که براو جنایت صورت گرفته نیست و چشمش از چشم وی گرانقیمت تر نیست.وقتی جای زندان با قصاص عوض شود، پر واضح است که این کیفر با جرم برابر نیست و در ذات خود ظلم است.و پناه دادن جامعه و قانونگذار به مجرم است.گویا جنایتکار سزاوارتر به حمایت جامعه از بیگناهی است که به او تجاوز شده است. و این یعنی نهایت حماقت و جهالت. و شریعت اسلامی از این حماقتهای وضعی و قراردادی در مورد جرائم بیزار است.به همین خاطر است که هر روز از جرمی می شنویم که در گذشته وجودی نداشته است. مانند جرائم خون آشامها، و جنایتهای هولناک جنسی و ... . واین پیامدی بالفعل از قوانینی است که مجرم را حمایت می کند و راضی به وقوع ظلم بر مسالمت جویان است. 

د - عوض گرفتن یا دیه

حکمت چهارم از حکمتهای عقوبات اسلامی، عوض یا تاوان گرفتن برای کسی است که بر او جنایتی صورت گرفته است. مانند قصاص در جرمهای قصاص و پرداخت غرامت در اموال تلف شده. و این فی الواقع عین عدالت است. زیرا تاوان دادن به کسی که به وی تجاوز شده حق اوست. و در صورتی که جان او گرفته شده باشد این تاوان به خانواده شخص بازگشت داده می شود. یا در هنگام نابودی یکی از اعضای وی و ممتلکاتش باز هم این خسارت برا یش جبران می شود. اما زندانی نمودن مجرم، به عنوان عوض و تاوان برای مجنی علیه قرار نمی گیرد. اگر جنایت کار یک یا دو سال زندانی شود به جنایت شده چه فایده ی حاصل می شود. نه دلش خنک گشته و نه خسارتش جبران می شود. و این گونه زندان به عنوان یک کیفر چشم بسته و کور تمام حکمتهای مجازات اسلامی را نابود نموده است. و پایبندی به آن نوعی تمسک باطل و دنباله روی راه مجرمانی است که شریعت الهی را با شریعتهای اهل هوی و هوس و قانونگذاران عوض نموده اند. حال اگر مفاسد زندانها را به این مطالب اضافه نماییم جنایتی جدید به نام زندان در مقابلمان نمودار خواهد شد.