اجرای حدود شرعی چرا؟!!!(4)

فقط مجرم از مجازات و حدّ می ترسد

بخوبیمی دانیم اکثر کسانی که اجرای عقوبات و حدود شرعی آنان را به نگرانی وا می دارد و می ترساند، همان کفار حقیقی هستند. گر چه با حرص و ولع کاذب علیه اسلام و مسلمین سخن می گویند. و یقیناً میدانیم جز بزهکار و مجرم کسی دیگر از اجرای حدود نمی ترسد.  کسانی که امروز بر می خروشند و آشفته می شوند، می ترسند روزی گرفتار عقوبات شوند.

 در نتیجه این ضجه و فریاد ساختگی که بعضی ها با تمام ترس و داد و بیداد و پریشانی بر می افروزند،                             ادامه را کلیک کنید

 در نتیجه این ضجه و فریاد ساختگی که بعضی ها با تمام ترس و داد و بیداد و پریشانی بر می افروزند، همگان علت جبهه گیری و مخالفتشان را می دانند. در شریعت اسلامی این کیفرها فقط دامن گیر مجرمان می شود. و تا شروط قطعی و مدلل یافت نشود اجرا نمی گردد. مثلاً زنا در شریعت اسلام زمانی به اثبات می رسد که چهار نفر شاهد عادل، عمل زنا را ببینند و شهادت دهند. و چنین عمل زشتی با این شرط فقط در فضای آزاد و باز بوقوع می پیوندد. هیچ راه دیگری برای اثبات این جرم به جز اعتراف وجود تدارد. و اعتراف کننده خودش می خواهد خویشتن را پاک نماید. اما حد سرقت(قطع دست) با وجود اینکه با شهادت دادن دو نفر عادل و دیگر روشها به اثبات می رسد، و با توجه به نیاز مبرم در اجرای این حکم، هیچ منصفی شک ندارد که این حد شرعی واقعاً در جای اصلیش قرار دارد. نه بخاطر اینکه الله تعالی تنها، این قانون را وضع کرده و او چیره و حکیم است، بلکه نزد هشیار و خردمند دور از سرکشی و هوا وهوس نیز چنین است. پس دستی که در خفا و پنهان به سوی اموال دیگران که دین مسؤل امنیت و نگهداری و عدل و انصاف آن است، دراز می شود، شکی نیست که دستی گناه کار و شایسته قطع شدن است. و بدون شک ترس از قطع شدن دست بازدارنده ی بزرگی است. دستان کمی که در اسلام به خاطر این جرم قطع شد، میلیونها بار بیشتر از آن، اموال و خون و آبروها حفظ شد. و دین دستان خائن را از جامعه ای که شایسته اجلال و بزرگی است قطع می کند. حال آنکه شریعتهایی که دستان خیانت پیشه را  امین و عهده دار آبرو و اموال می کند، بدون شک شریعتهایی فاسد هستند. و ما امروزه در جهانی زندگی می کنیم که هر روز در رأس قدرت رسوایی سیاسی نمودار می شود. این رسواییها تنها اخلاقی نیست بلکه مالی نیز هستند. و چنین آبروریزیها که در این دنیای فرو پاشیده خاموش می گردد، فقط مقدار ناچیزی از  جوانب فساد حقیقی منتشر در این تباهی و گندیدگی که تمدن و فرهنگ جدید نام گرفته، نمایان می شود.

لذا اگر امروز مسلمانان برآنند که این موانع و عوامل بازدارنده شرعی را دوباره تطبیق دهند، این یعنی جبران ناچیز وضعیت پستی، که طی اجرای عقوبات حقیر و بی ارزش و روشهای آمیخته با مکر و حیله برای منع جرم و فساد، به آن رسیده ایم. و بدین خاطر هیچ منصفی نمی تواند غوغاگرانی که خواهان عدم اجرای حدود شرعی هستند را، توصیف نماید.

زیرا آنان از دین متنفرند. واین تنفر آنان را وادار می کند با تمام احکام دینی دشمنی کنند. خواه زکات یا تحریم ربا باشد، یا تحریم ظلم و کینه. یا اینکه واقعاً آنان مجرمان ولگردی هستند که در سایه ی قوانین ترسناکی که برای فساد و شر خدمت می کنند،  می توانند بر اموال مردم  روزگار سپری کنند.