رمضان مبارک و عبادات قبول انشاءالله

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ ﴿بقره/183﴾

اى کسانى که ایمان آورده‏اید روزه بر شما مقرر شده است همان گونه که بر کسانى که پیش از شما [بودند] مقرر شده بود باشد که پرهیزگارى کنید (183)

شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِیَ أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ... ألآیة. بقره/185

ماه رمضان [همان ماه] است که در آن قرآن فرو فرستاده شده است [کتابى ] که مردم را راهبر و [متضمن] دلایل آشکار هدایت و [میزان] تشخیص حق از باطل است پس هر کس از شما این ماه را درک کند باید آن را روزه بدارد.

عَنْ ابْنِ عُمَرَ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمَا قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ بُنِیَ الْإِسْلَامُ عَلَى خَمْسٍ شَهَادَةِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِیتَاءِ الزَّکَاةِ وَالْحَجِّ وَصَوْمِ رَمَضَانَ.          

.                                                                      کتاب الأیمان/باب: بنی الإسلام علی خمس

عبدالله بن عمر رضی الله عنه از رسول الله صلی الله علیه و سلم روایت می نماید که، اسلام بر پنج چیز ساخته شده است. گواهی دادن به اینکه معبودی به جز الله نیست و اینکه محمد رسول الله است و بر پا داشتن نماز و پرداخت زکات و حج و روزه رمضان.

ماه رمضان فلسفه ی زیادی دارد که برای بیلنش باید ورقها نوشته شود. لیکن همین مورد از خوبیهای آن بس که الله منان در آخر آیه ی فوق الذکر میگوید: باشد که شما پرهیزگار شوید.

پرهیزگاری یا تقوا مقوله ای است که همیشه الله منان از آن به عنوان صعود به قله ی نیکی ها و رضایت خداوندی یاد می کند. تقوا یعنی دوری جستن از هر آنچه خالقمان دستور به دوری از آن داده و پیامبر هم بر آن تأکید نموده و مفصلاً بیان داشته است و عمل به آنچه دستور به انجامش داده و رسولش بر آن مهر تأکید زده است.

علاوه بر مورد بالا که به عنوان شالوده اسلام است می توان گفت روزه و خود داری از آنچه که روزه را باطل می کند، سببی است که  گناهان گذشته انسان را که از سر جهالت و کوته فکری مرتکب  شده پاک می کند. البته آن هم زمانی که روزه را از سر ایمان به آن و به نیت و چشم داشت اجر و مزد روزه بگیریم. و نیز در ادبیات رسول اکرم از این عبادت بسیار انسان ساز به سپر یاد شده که محافظ انسان در گناهانی است که هر لحظه به جسم و روح و قلب آدم حمله ور می شود و نابودیش را پی ریزی می کند. سپری که در پشت آن درس و کلاس تربیتی بزرگی به فراخی متقی کردن انسان قرار داده شده است. کلاسی که در آن می آموزیم هر گاه روزه داریم از فریاد زدن و جهالت و شهوت رانی و حرف لغو و بی هوده دوری کنیم. کلاسی که به ما یاد می دهد اگر در حالت روزه کسی با ما درگیر شد و خواست کتک کاری راه بیندازد و یا دشناممان دهد، بگوییم من روزه دارم. کلاسی که می گوید طعم و بوی دهان روزه دار در روز قیامت نزد الله منان از بوی مشک و عنبر هم خوش بو تر است. روزه ای که در هنگام افطار با خوردن و آشامیدن و شکر الله شاد و مسرور می گردیم که فرمانبردار الله بودیم و در قیامت به خاطر روزه داشتن با شادی به نزد یکتا آفریدگار کائنات می رویم و خوشحالیم که روزه داشتیم. عبادتی که به جهت احترام آن الله عظظیم الشان دروازه ای را بر دیوار بهشت نصب نموده تا فقط روزه داران از آن داخل بهشت شوند.

پس نمی خواهم با کلمات شکسته و نا مفهوم خود در فضیلت این ماه سخن بگویم. اینها تعاریف و تمجیدهایی بود که رسول امین برای این ماه بیان داشت. حال اگر بتوانیم با یک ماه ریاضت کشی و تمرین این اخلاق را در خود بکاریم و با آب تقوا و پرهیزگاری آبیاریش کنیم، یقیناً میوه اش را در یازده ماه دیگر سال بر خواهیم داشت. محصولی که فصل برداشتش به طول عمر انسان است و هیچ خزان و سرمایی هر چند کثیف و پلید باشد نمی تواند ریشه ی این عبادت زیبا و میوه اش را که تقواست، بخشکاند