آیه ۶ سوره فاتحه

ٱهْدِنَا ٱلصرَاطَ ٱلْمُسْتَقِیمَ. ما را به راه راست هدایت فرما. بعد از این که بندگان خدا به وحدانیت و عدم  وجود همتا برای او اعتراف کردند، لحظه طلب نمودن و درخواست از وی پدیدار می گردد. در آیه قبل بیان نمودیم که ای پروردگار از تو یاری می جوییم و استعانت می خواهیم. و در این آیه صراحتاً اعتراف می کنیم تنها ذاتی که لیاقت شنیدن حرف بنده را دارد تو هستی و یگانه معبودی که می تواند به خواسته های ما جامه عمل بپوشاند تو هستی. پس با آه و ناله و زاری و با دست نیاز به درگاه تو بی نیاز آمده و سر تعظیم فرود می آوریم و با دلی پر از امید از تو مسئلت داریم و یقین داریم که تو دست رد بر سینه ما نمی زنی. چون خودت گفتی: وَقَالَ رَبُّکُـمْ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِینَ. غافر. و پروردگارتان فرمود مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم در حقیقت کسانى که از پرستش من کبر مى‏ورزند به زودى خوار در دوزخ درمى‏آیند (60). 

تو گفتی: أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ وَیَجْعَلُکُمْ حُلَفَآءَ الأَرْضِ أَإِلَـهٌ مَّعَ اللَّهِ قَلِیلاً مَّا تَذَکَّرُونَ. نمل. یا [کیست] آن کس که درمانده را چون وى(خدا) را بخواند اجابت مى‏کند و گرفتارى را برطرف مى‏گرداند و شما را جانشینان این زمین قرار مى‏دهد آیا معبودى با خداست چه کم پند مى‏پذیرید (62). چون در حدیث آمده: عَنْ النُّعْمَانِ بْنِ بَشِیرٍ عَنْ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ الدُّعَاءُ هُوَ الْعِبَادَةُ . حَدِیثٌ حَسَنٌ صَحِیح. ترمذی. کتاب تفسیر القرآن عن رسول الله . باب و من سورة البقرة.  از نعمان بن بشیر روایت است که رسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فرمودند: دعا عبادت است. و در آیه 5 گفتیم که تو را عبادت می کنیم و از تو یاری می طلبیم. و چون همه با هم فقط تو را عبادت می کنیم یعنی اعتراف به وجود یک خالق ابر قدرت و یکتا. و باز هم شناخت توحید الوهیت. و اقرار آن با زبان و نشان دادن آن در عمل. در این آیه هم خداوند توحید الوهیت را به ما یاد داد. چون دعا را که خود عبادت است، فقط و فقط به او اختصاص دادیم.